Nona Mooij

“Af en toe” is een serie figuratieve werken van variërend formaat. In deze serie focust Nona zich op mensen die niet weten dat ze bekeken worden. Vaak in gedachten verzonken, voor zich uit starend of juist geconcentreerd bezig. Ze worden door ramen geobserveerd, soms is dat raam nadrukkelijk zichtbaar, soms kan het alleen worden vermoed. Het transparante vensterglas biedt geen beschutting maar geeft wel de suggestie van een barrière, genoeg om te voorkomen dat mensen zich aanpassen voor de ogen van anderen. Tussen deze mensen hangen ook schilderijen van mensloze ruimtes. Binnen de context van deze serie voelen ook die ruimtes aan alsof ze bespied worden, nog maar net verlaten of gereed om iemand te ontvangen. Staande voor een van de werken heb je misschien het gevoel dat je de persoon naar wie je kijkt spiegelt. Dat als iemand jou nu zou zien, in gedachten verzonken en gefocust op het schilderij, dat plaatje er zó tussen zou kunnen hangen.